تاثير وجود عشق در زندگي
300 بازدید
بدون عشق، انسانها «خودمحور» هستند و نمیتوانند به چیزی فراتر از خودشان فکر کنند. عشق آن اکسیری است که مرزهای روان انسان را گسترده میکند و به انسان لذت از خود برآمدن و از خودگذشتگی را میآموزاند. پیش از عاشق شدن، هیچچیز به اندازه «خود» ما برایمان مهم نیست اما اتفاقی که در وصال میافتد، این است که ظرفیت وجودیمان گستردهتر میشود و «دیگری» هم به اندازه خودمان اهمیت پیدا میکند. درست است که این اتفاق بهطور طبیعی در عشق شورانگیز میافتد اما همیشه خطر جداشدگی عاطفی پس از وصال وجود دارد بنابراین یک عشق دائمی به مراقبت نیاز دارد.